Zephyr, een historie: van Frisse Wind tot Glanzende Parel
“As perle bi be quite pese is of prys more, So is Gawayn, in god fayth, bi ober gay knystez”. In Sir Gawain and the Green Knight wordt de heldhaftige ridder vergeleken met een parel tussen de erwten. Menig literatuurwetenschapper zou dit gegeven kritisch oppakken en zeggen dat deze lof negatief is, Gawain is namelijk geen parel op zich, maar een parel in vergelijking met een erwt. De glamour van het compliment trekt meteen een stukje terug. Hoewel…
“Wij zijn leuk, wij hebben het leuk, en jij kunt erbij zijn!” en, “je weet dat je het wilt!” zijn uitspraken die al een paar jaar diep geworteld zijn in het dispuut. Inderdaad, anno 2010 hebben we het nog altijd leuk, is onze arrogantie (of zelfkennis) nog altijd goed voor de mening dat we leuk zijn, en men kan zich nog altijd bij ons aanmelden. Sterker nog, we zijn dol op sjaarzen! En je weet dat je het wilt, trouwens!
Op de Zephyrshirtjes pronkt in ons logo de oester, het afrodisiacum bij uitstek, met daarin een perfecte ronde parel. Tijdens de oprichting beargumenteerden we dit logo door te zeggen dat als SSR de oester is, de plek waar voor menig student het studentenleven ontluikt en men het ware leven ontdekt, Zephyr de schitterende parel is. Maar hierover later meer.
In 2006 werd ons mooie dispuut opgericht door Robert, Ingeborg en Nadia. Het eerste bestuur werd versterkt door twee mooie blondjes: Corine en Constantijn. Vijf totaal verschillende mensen met verschillende meningen kwamen uiteindelijk met de formule Zephyr, een onstuimig samenscholingsverband met een hoge diversiteitsfactor, maar vooral een no-nonsense dispuut dat gebaseerd is op een echte vriendengroep. Binnen Zephyr, zo werd besloten, moest je jezelf kunnen zijn, je thuis voelen, en je eigen plekje vinden binnen de studentenwereld. Zephyr, zo werd gesteld, was de plek waar je terecht kon als alles te moeilijk leek, als het bier naar je oren steeg, als je ex weer met foto’s dreigde, als je studie een drama bleek. Zephyr werd een vangnet, een familie, een groep uit duizenden, en vooral een dispuut dat het “echt meent”.
De bijbehorende mythologie van de god van de wind, Zephyros, die een frisse wind door de societeit zou blazen, bleek zeer toepasselijk. Stormachtig was het eerste jaar zeker, waarbij er vele zooimomenten uit de hand liepen en bepaalde dispuutsgenoten week na week een flinke slok bier in hun kraag kregen, er om tafels werd gevochten, en we bij dispuutscontesten op de een of andere manier altijd vierde werden, waardoor we soms Ze-vier werden genoemd. De frisse wind door SSR kreeg behoorlijk wat leden, en we hadden mooie activiteiten zoals gala’s, feestjes, en uiteraard werd er veel kip-siam gegeten en Blue Curacao geschonken.
In 2007 brak voor Bestuur Onstuimig de tijd aan om het stokje door te geven, en nam Bestuur Beau-Four het over. Deze vier prachtige mensen, Max, Camilla, Jeroen en Eveline, sloegen een iets minder ‘pluizige’ weg in, en de dassen werden veel gedragen. Een schitterend jaar waarin Zephyr opgroeide en volwassen werd. Daarna volgde in 2008 Bestuur De Compagnie, 
waarbij het roer weer een andere wending aannam onder leiding van Annika, met kornuiten Josiene, Paul en Dewi. Alle ‘hands’ werden aan dek geroepen om prachtige activiteiten neer te zetten, en een grote nauwkeurigheid kon worden bespeurd in het hele reilen en zeilen van het dispuut. Ahoy! In 2009 stevende De Compagnie op de haven af om de das aan te reiken aan Bestuur Enjoy met Lucas, Valerie, Kelly en Nikita. Er werd dat jaar veel lol gemaakt, er werden goede activiteiten neergezet en veel sjaarzen opgenomen in ons midden. Een bijzonder plezierige invulling van een bestuursjaar werd gerealiseerd. Nu is het de beurt aan onze wilde Amazones om de teugels in handen te nemen en het dispuut naar mooie vlaktes te leiden. Merel, Sabrina, Marjolein en Froukje schieten telkens weer in de roos met hun mooie activiteiten, en ook de rest van het jaar belooft er weer veelbelovend uit te gaan zien.
Zephyr heeft het leuk en vormt een mooie basis voor een rijk studentenleven. De leden van Zephyr reizen opvallend veel, door besturen en commissies, en domineren hun studieverenigingen. Binnen Zephyr kun je jezelf ontplooien, maar vooral ook heel veel lol hebben. Op de gewetensvraag of wij na al deze ontwikkelingen binnen het dispuut nog de frisse wind zijn die we ooit waren… het ligt er maar aan hoe je ‘frisse wind’ definieert. Het is duidelijk geworden dat ieder bestuur haar eigen invulling geeft aan ons mooie dispuut, en dat is een waardevol gegeven, Zephyr is namelijk alles behalve een eenheidsworst! Toch zou ik zelf, met het oog op de afgelopen jaren, de voorkeur geven aan een andere betiteling dan ‘frisse wind’. We zijn meer volwassen geworden, het dispuut heeft een meer gerijpt karakter gekregen, en heeft in de oester liggen polijsten. Het resultaat is een blinkende parel, eindeloos rond, en cyclisch. Ieder jaar zal Zephyr een ander bestuur krijgen met een ander uitgangspunt, maar de formule Zephyr zal hetzelfde zijn: Zephyr is de plek waar je thuis kunt komen en met je vrienden het glas kunt heffen.
Om terug te keren tot de vraagstelling of Zephyr, net als Gawain uit het ridderverhaal, een parel is in vergelijking met een erwt, of een parel an sich, kan ik alleen maar zeggen: beauty is in the eye of the beholder. Als je erover denkt je bij Zephyr aan te sluiten, loop dan eerst wat activiteiten mee, en kijk of je een ‘klik’ voelt. Als deze er is, kom dan lekker met ons mee! Tenslotte, wij zijn leuk, wij hebben het leuk, en jij kunt erbij zijn!
Nadia, 2010.